แกรนด์แคนยอน (Grand Canyon) เป็นสิ่งมหัศจรรย์ทางธรรมชาติของโลก ที่อยู่ในรัฐแอริโซนา ทางภาคตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศแคนาดา ชื่อเสียงของมันเป็นที่รู้จักโด่งดังไปทั่วโลก แต่การเดินทางไปเที่ยวชมแกรนด์แคนยอนนั้นก็ถือว่าไม่ง่ายนัก เพราะอยู่กลางทะเลทรายและหุบเขาเวิ้งว้าง ไม่อยู่ใกล้เมืองใหญ่มากนัก วิธีการเดินทางต้องบินไปลงเมืองใหญ่ใกล้ๆ อย่างลาสเวกัสหรือฟีนิกซ์ จากนั้นก็เดินทางด้วยรถยนต์ต่อไปอีกหลายชั่วโมง
อย่างไรก็ตาม ประสบการณ์เที่ยวชม Grand Canyon ถือว่ายิ่งใหญ่อลังการสมราคา และในฐานะที่ทีมงาน 2Baht เคยไปเยือนมาแล้ว จึงอยากถ่ายทอดประสบการณ์การไปเที่ยวชมแกรนด์แคนยอนด้วยตัวเองแบบละเอียดยิบ ชนิดว่าอ่านแล้วเดินทางตามได้ทันที
เนื่องจากแกรนด์แคนยอนมีขนาดใหญ่และซับซ้อน ในตอนแรกนี้จะขอกล่าวถึงสภาพภูมิศาสตร์ในภาพรวมของแกรนด์แคนยอนก่อน เพื่อให้เข้าใจตรงกันว่าเราจะต้องเดินทางไปยังจุดใดบ้างในแกรนด์แคนยอน
แกรนด์แคนยอนคืออะไร?
อย่างแรกที่ต้องอธิบายคือ แกรนด์แคนย่อน เป็นหุบเขาที่เกิดจากการกัดเซาะของแม่น้ำโคโลราโด (Colorado River) ซึ่งเป็นแม่น้ำที่ไหลเชี่ยวมาก มานานนับล้านปี จนหินผาเหล่านั้นทรุดลงกลายเป็นหุบผาที่ต่ำกว่าระดับพื้นดินปกติ
แม่น้ำโคโลราโดไหล ไหลมาจากรัฐโคโลราโดทางตอนกลางของสหรัฐ ไหลมาทางตะวันตกเฉียงใต้ ผ่านหลายรัฐทั้งยูทาห์ (Utah), แอริโซนา (Arizona), เนวาดา (Nevada), แคลิฟอร์เนีย (California) แล้วไหลไปลงทะเลที่ประเทศเม็กซิโก
ตลอดเส้นทางการไหลของแม่น้ำโคโลราโดมีหุบเขา “แคนยอน” ลักษณะเดียวกันเป็นจำนวนมาก ซึ่งก็กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญของสหรัฐอเมริกาภาคตะวันตกเฉียงใต้ (Southwest) ส่วนแคนยอนที่มีชื่อเสียงที่สุดก็คือ “แกรนด์แคนยอน” นั่นเอง
คลิปแนะนำแกรนด์แคนยอนของ National Geographic
แกรนด์แคนยอนอยู่ตรงไหน?
คำว่า “แกรนด์แคนยอน” เป็นการบ่งบอกถึงพื้นที่กว้างๆ ของหุบผาริมแม่น้ำโคโลราโด ที่อยู่ในรัฐแอริโซนา แต่ในรายละเอียดแล้วเราต้องมาดูกันว่า แกรนด์แคนยอนที่เราจะไปคืออะไรกันแน่
คนที่เริ่มค้นหาข้อมูลของแกรนด์แคนยอน คงจะเห็นผ่านตาคำว่า “ริม” (Rim) ซึ่งหมายถึง “ฝั่งไหน” ของแกรนด์แคนยอน เพราะพื้นที่กว้างมาก เวลาไปเที่ยวต้องระบุตำแหน่งว่าไปตรงไหนของแกรนด์แคนยอน
North Rim หรือ South Rim?
โดยนิยามทั่วไปแล้ว ถ้าพูดถึง “อุทยานแห่งชาติแกรนด์แคนยอน” (Grand Canyon National Park) (ส่วนที่ระบายสีเขียวในภาพด้านล่าง) มันจะถูกแบ่งออกเป็น 2 ส่วนตามฝั่งแม่น้ำคือ ฝั่งเหนือ (North Rim) และฝั่งใต้ (South Rim) เนื่องจากหุบเหวของแกรนด์แคนยอนนั้นลึกมาก (บางจุดมีความสูงจากท้องน้ำถึงบนผา 1.8 กิโลเมตร) และความกว้างของขอบเหวสองฝั่งก็ยาวมาก (บางจุดห่างกัน 30 กม.) การข้ามฝั่งระหว่าง North Rim และ South Rim จึงเป็นไปไม่ได้เลย ไม่มีสะพานใดๆ เชื่อมต่อระหว่างทั้งสองฝั่ง ทางเดียวที่ทำได้คือขับรถอ้อมเท่านั้น (ซึ่งก็ต้องกินเวลาเกือบหนึ่งวันเต็ม)
นักท่องเที่ยวที่ไปเยือนแกรนด์แคนยอน จึงต้องเลือกว่าจะไปเที่ยวฝั่ง North Rim หรือ South Rim ตั้งแต่ต้น เพราะถึงแม้จะเป็นหุบเหวอันเดียวกัน แต่การเดินทางต่างกันอย่างสิ้นเชิง ต้องไปกันคนละทางเลย
สำหรับคนทั่วไปแล้ว South Rim นั้นเจริญกว่า สะดวกกว่า ในขณะที่ North Rim เป็นขั้นแอดวานซ์ เพราะไปยากกว่า กันดารกว่ามาก เหมาะสำหรับคนชอบความแปลกใหม่ หรือหลงใหลการปีนเขา-เดินเขาซะมาก บทความนี้จะพูดถึงการท่องเที่ยว Grand Canyon South Rim เท่านั้น
เมืองใหญ่ที่อยู่ใกล้อุทยานแห่งชาติ Grand Canyon ฝั่ง South Rim คือลาสเวกัส (Las Vegas) การเดินทางต้องใช้รถยนต์เท่านั้น ถ้ามาคนเดียวอาจใช้วิธีซื้อทัวร์จากลาสเวกัสได้ (แต่ถ้าจะเน้นสะดวก เช่าขับรถมาง่ายกว่า)
ระยะทางระหว่างลาสเวกัสไปแกรนด์แคนยอน ต้องขับรถประมาณ 450 กิโลเมตร ใช้เวลาประมาณ 4-5 ชั่วโมง (รวมแวะพักด้วย) การไปกลับภายในวันเดียวจึงค่อนข้างยาก (แต่ก็ยังพอทำได้ถ้าจำเป็น ทัวร์บางแห่งออกตั้งแต่เช้ามืด มีเวลาให้เที่ยว 2-3 ชั่วโมง และกลับมายังลาสเวกัสในตอนค่ำ) การนอนค้างแถวแกรนด์แคนยอนจึงเหมาะสมกว่ามาก
West Rim ไม่ใช่แกรนด์แคนยอน แต่ก็สำหรับคนอยากเห็นแกรนด์แคนยอน
สำหรับคนที่แวะมาลาสเวกัส แต่มีเวลาน้อยจริงๆ ทางออกอีกอย่างหนึ่งที่แก้ขัดได้คือ Grand Canyon ฝั่งตะวันตก (West Rim) ที่อยู่ใกล้เมืองลาสเวกัสกว่ามาก คือระยะทางประมาณ 200 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินทางจากลาสเวกัสประมาณ 2 ชั่วโมง
ถ้าพูดกันจริงๆ แล้ว Grand Canyon West Rim ไม่ถือเป็นส่วนหนึ่งของอุทยานแห่งชาติแกรนด์แคนยอน แต่เป็นพื้นที่ที่อยู่ติดกัน พื้นที่จุดนี้เป็นเขตของอินเดียแดงเผ่า Hualapai (ชื่ออย่างเป็นทางการคือ Hualapai Indian Reservation) ที่รัฐบาลสหรัฐอเมริกากันพื้นที่ส่วนหนึ่งไว้ให้อยู่อาศัย
อินเดียแดงปัจจุบันไม่มีใครก่อกระโจมแบบที่เราเห็นในหนังแล้ว ทำอาชีพเหมือนคนปกติทั่วไป แต่เมื่ออินเดียแดงเผ่า Hualapai มีทรัพยากรมีค่าอย่างเสี้ยวหนึ่งของแกรนด์แคนยอนอยู่ในมือ จึงพัฒนาเป็นแหล่งท่องเที่ยวมันซะเลย
นี่จึงเป็นที่มาของ Grand Canyon West Rim สำหรับคนที่มีเวลาน้อยแต่อยากเห็นแกรนด์แคนยอน จุดเด่นของพื้นที่นี้คือ “สะพานพื้นกระจก Grand Canyon Skywalk” ที่สร้างบนยอดผา ให้เราเดินไปดูหุบเหวแกรนด์แคนยอนจากปลายเท้าได้ (ถ้าไม่กลัวความสูง)
เนื่องจากพื้นที่ Hualapai ถือเป็นพื้นที่ของเอกชน การเข้าชมจะเก็บค่าธรรมเนียมค่อนข้างแพงคือ 44 ดอลลาร์ และถ้าอยากเดินบน Skywalk ต้องจ่ายเพิ่มอีก 32 ดอลลาร์ และมีค่าถ่ายรูปอีก 30 ดอลลาร์ด้วย
ถ้าเลือกได้ เราแนะนำให้ไปแกรนด์แคนยอนของจริงที่ South Rim ดีกว่า และเก็บ West Rim ไว้เที่ยวถ้าไม่มีเวลาจริงๆ ก็พอ (ส่วน East Rim นั้นไม่มีอยู่ เพราะถ้านับกันอย่างเป็นทางการแล้ว มีแค่ North/South Rim เท่านั้น เพราะ West Rim เป็นชื่อเล่นให้นึกภาพกันออกว่าอยู่ตรงไหน)
การเดินทางจากลาสเวกัสไปยัง South Rim
เมื่อเข้าใจกันแจ่มแจ้งว่าเราต้องเดินทางจากลาสเวกัสไปยัง Grand Canyon South Rim ด้วยรถยนต์แล้ว การเดินทางไม่มีอะไรยุ่งยากถ้าเราสามารถเช่ารถและขับรถในสหรัฐอเมริกาได้ (แค่มันไกลหน่อยก็เท่านั้น)
เส้นทางการขับรถก็อย่างที่เห็นในแผนที่ด้านล่าง ให้ขับตามทางหลวงหมายเลข 93 (Interstate 93) มาจากลาสเวกัส แล้วเข้าทางหลวงหมายเลข 40 (Interstate 40) ที่เมือง Kingman จากนั้นเลี้ยวเข้าทางหลวงหมายเลข 180 (Interstate 180) ที่เมือง Williams ก็จะเข้าสู่อุทยานแห่งชาติแกรนด์แคนยอน ฝั่งทิศใต้
เนื่องจากการเดินทางค่อนข้างไกล ต้องขับรถประมาณ 4-5 ชั่วโมง (รวมเวลาหยุดแวะพัก ทานอาหาร เข้าห้องน้ำ) ทาง 2Baht ได้เขียนถึงจุดแวะพักต่างๆ ระหว่างทางจากลาสเวกัสไปยังแกรนด์แคนยอนไว้แล้ว รายละเอียดสามารถอ่านได้จากบทความเหล่านี้
- วิธีการเดินทางไปศูนย์รถเช่า สนามบินลาสเวกัส ในกรณีที่อยู่ในเมืองลาสเวกัส สามารถเช่ารถจากโรงแรมบางแห่ง หรือศูนย์รถเช่าในเมืองได้เลย แต่ถ้าจะเช่าจากสนามบิน ก็อ่านวิธีการได้จากบทความนี้
- เที่ยวเขื่อนฮูเวอร์ (Hoover Dam) สิ่งมหัศจรรย์ของโลกด้านวิศวกรรม จุดแวะเที่ยวแห่งแรกในเส้นทาง เขื่อนฮูเวอร์กั้นแม่น้ำโคโลราโดที่ไหลมาจากแกรนด์แคนยอนอีกทีหนึ่ง เป็นจุดที่ต้องผ่านอยู่แล้ว ถ้ามีเวลาก็ควรแวะดูสักหน่อย ใช้เวลาไม่นาน
- เที่ยว Route 66 ถนนสายประวัติศาสตร์ของสหรัฐอเมริกาที่เมือง Seligman จุดแวะพักอีกจุดระหว่างทาง ถ้ามีเวลาก็แวะชมถนนสายประวัติศาสตร์ และรับประทานอาหารได้ที่เมืองนี้
- เที่ยวเมือง Williams จุดเริ่มต้นของทางรถไฟสายแกรนด์แคนยอน เมือง Williams เป็นเมืองสุดท้ายบนถนน I-40 ก่อนเลี้ยวเข้าไปยังแกรนด์แคนยอน เป็นจุดตั้งต้นของสถานีรถไฟไปเที่ยวแกรนด์แคนยอน เราแวะพักทานมื้อเที่ยงที่เมืองนี้ มีร้านอาหารและโรงแรมมากมาย (ถ้าเลยจากนี้ไปจะเป็นเมืองใหญ่อีกเมืองคือ Flagstaff แต่จะอยู่เลยเส้นทางออกไปอีก)
- บนถนนหมายเลข 180 จะยังมีเมืองเล็กๆ ให้แวะเผื่อมีอะไรขาดเหลือ หรือหาที่นอนในอุทยานไม่ได้จริงๆ เมืองเหล่านี้ได้แก่ Valle และ Tusayan
เมื่อใช้เวลาเดินทางบนท้องถนนแล้ว ก็ถึงที่หมายปลายทาง “อุทยานแห่งชาติแกรนด์แคนยอน” กันสักที
อุทยานแห่งชาติแกรนด์แคนยอน
อย่างที่เขียนไปแล้วว่า แกรนด์แคนยอนมันคือหน้าผาที่มองลงไปเห็นหุบเหว ดังนั้นอุทยานแกรนด์แคนยอนฝั่ง South Rim จึงมีลักษณะเป็นแนวยาว ด้านบนคือเหวทั้งหมด ส่วนด้านใต้ก็จะมีถนนเลียบหุบเหวดังกล่าวทอดแนวยาวระหว่างตะวันตกและตะวันออก
อุทยานฝั่ง South Rim มีทางเข้าออก 2 ทางคือจากฝั่งใต้ (South Entrance) สำหรับพวกที่เดินทางมาจากลาสเวกัส และฝั่งตะวันออก (East Entrance) สำหรับคนที่เดินทางมาจากยูทาห์หรือรัฐนิวเม็กซิโก แผนที่ของอุทยานทั้งหมดก็ตามภาพด้านล่าง (แผนที่จากเว็บไซต์อุทยานแกรนด์แคนยอน)
รายละเอียดคร่าวๆ ของแต่ละโซนมีดังนี้
- จากทางเข้าฝั่ง South Entrance เหนือขึ้นไปจะเห็นกรอบสีม่วง พื้นที่ตรงนี้คือโซนหลักของแกรนด์แคนยอนที่นักท่องเที่ยวต้องไปเยือน ที่พัก ร้านอาหาร จุดชมวิวสำคัญ จะอยู่ตรงนี้แทบทั้งหมด (จะกล่าวรายละเอียดต่อไป)
- ถัดมาทางขวามือ จะเป็นถนนเลียบหน้าผาเรียกว่า Desert View Drive บริเวณนี้จะมีจุดชมวิวและจุดกางเต๊นต์เป็นระยะ แต่ไม่มีอะไรอย่างอื่นเลยนอกจาก “ป่า” ระยะทางประมาณ 35 กิโลเมตร
- อีกสุดปลายหนึ่งจะเป็น East Entrance ตรงนี้จะมีจุดชมวิวสำคัญเรียกว่า Desert View
ถ้าเราลองซูมพื้นที่ในกรอบสีม่วงเข้ามาอีกระดับ พื้นที่ชั้นในจะถูกแบ่งออกเป็น 3 โซน 3 สี ตามแผนที่ด้านล่าง (ดาวน์โหลดแผนที่ฉบับเต็มได้จาก Grand Canyon Map)
การคมนาคมภายในแกรนด์แคนยอนชั้นใน จะต้องใช้รถชัทเทิลบัสเป็นหลัก (นั่งฟรีทุกกรณี) รถบัสเหล่านี้จะแบ่งออกเป็น 3 สาย 3 โซน ดังนี้
- สายสีแดง เรียกว่าโซน Hermit Road เป็นจุดชมวิวไฮไลท์ทั้งหมด ห้ามรถยนต์ส่วนตัวเข้าอย่างเด็ดขาด ต้องนั่งรถบัสเท่านั้น เป็นพื้นที่อนุรักษ์ ไม่มีที่พักใดๆ สามารถไปเดินเล่นปีนเขาได้ แต่ถ้ามืดแล้วจะไม่มีรถกลับ
- สายสีฟ้า โซนนี้เป็นพื้นที่หลักของอุทยาน มีลานจอดรถ บ้านพัก ร้านอาหาร ร้านค้า สิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ถ้าหากเราจองที่พักในแกรนด์แคนยอนได้ ก็จะได้มาอยู่ในโซนแถวๆ นี้ ซึ่งจะเรียกรวมๆ ว่า Grand Canyon Village (สถานีรถไฟจากเมือง Williams ก็จะอยู่ในพื้นที่ตรงนี้)
- สายสีเหลือง เป็นจุดชมวิวอีกฝั่งของแกรนด์แคนยอน แถวนี้รถยนต์ผ่านได้ (ขับไปจนถึง East Entrance) และศูนย์บริการนักท่องเที่ยว (Visitor Center) ก็จะอยู่บริเวณนี้ ริมผาเลย
ในภาพรวมแล้ว ถ้านักท่องเที่ยวมาค้างคืนในที่พักของอุทยาน ก็จะอยู่ในบริเวณ Grand Canyon Village เป็นหลัก จากนั้นสามารถนั่งรถชัทเทิลเที่ยวชมจุดต่างๆ ได้ทั้งวัน ส่วนกิจกรรมภายในถ้าชอบปีนเขาเดินป่า ก็ลุยกันได้เต็มที่ (แต่ละจุดมีระดับความยากที่แนะนำสำหรับคนเพิ่งหัด ไปจนถึงผู้มีประสบการณ์ช่ำชอง) จุดท่องเที่ยวหลักคือถนนเส้นทีแดง Hermit Road ที่มีจุดชมวิวและปีนเขามากมาย แต่ถ้าเวลาน้อย จะเข้ามาชมแค่บริเวณริมผาในโซนสีฟ้า-เหลืองก็ได้เช่นกัน
การเดินทางกลับ: กรณีที่มาจากลาสเวกัส และเที่ยวเสร็จแล้วจะกลับไปยังลาสเวกัสเหมือนเดิม ก็สามารถย้อนเส้นทางเดิมทั้งหมดได้เลย แต่ในทริปนี้ ทีมงาน 2Baht เราออกจากแกรนด์แคนยอนที่ฝั่ง East Entrance เพื่อเดินทางขึ้นเหนือไปยังรัฐยูทาห์ต่อ (เดินทางเป็นวงกลมกลับไปยังลาสเวกัสอีกครั้ง)
สำหรับตอนนี้คงจบเรื่องภูมิศาสตร์และแผนที่ของแกรนด์แคนยอนเพียงเท่านี้ ตอนหน้าเราจะเริ่มเดินทางกันจริงๆ จังๆ สักที
แหล่งข้อมูลเพิ่มเติม