สนามบินลอสแอนเจลิส (Los Angeles International Airport ตัวย่อ LAX หรือบางครั้งเรียก Los Angeles World Airports) ถือเป็นสนามบินที่คับคั่งที่สุดของสหรัฐอเมริกาฟากตะวันตก เป็นจุดจอดเปลี่ยนของสายการบินจำนวนมาก โดยเฉพาะการเดินทางจากเอเชียไปยังสหรัฐอเมริกา ที่เราต้องบินมาลงที่แอลเอก่อน จากนั้นค่อยเปลี่ยนเป็นนั่งเครื่องบินในประเทศไปยังเมืองอื่นในสหรัฐอีกที
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากสนามบิน LAX สร้างมานาน ทำให้โครงสร้างของสนามบินแยกออกเป็นเทอร์มินัลย่อยๆ ที่ไม่ต่อเชื่อมกันดีนัก ปัจจุบัน LAX มีเทอร์มินัลในประเทศ 8 เทอร์มินัล และเทอร์มินัลนานาชาติอีก 1 แห่งคือ Tom Bradley International Terminal (TBIT หรือบางครั้งเรียก Terminal B) ดังภาพด้านล่าง (ไฟล์ PDF แผนที่ฉบับเต็ม)
ด้วยโครงสร้างแบบนี้ทำให้การต่อเครื่องในสนามบิน LAX ไม่ใช่ง่ายเลย เพราะถ้าเราบินเข้ามาจากนอกสหรัฐ ลงที่ TBIT เราจำเป็นต้องรับกระเป๋าที่สายพาน ออกมานอก TBIT จากนั้นเดินตาม “ถนน” ในสนามบินไปยังเทอร์มินัลที่ต้องการ กรณีที่จะไปเทอร์มินัลไกลๆ อย่างเทอร์มินัล 1 หรือ 8 ก็ลำบากหน่อย (ถึงแม้มีรถชัทเทิลที่เรียกว่า A-Bus ขับวนรอบสนามบินให้บริการก็ตาม) อีกทั้งยังต้องโหลดกระเป๋าใหม่ และเข้ากระบวนการตรวจเช็คความปลอดภัยใหม่ทั้งหมดเมื่อเข้าไปยังเทอร์มินัลที่ต้องการแล้ว (ซึ่งคิวตรวจความปลอดภัยในสนามบินสหรัฐอเมริกาทุกแห่งก็ใช่ว่าจะสั้น) ปัญหานี้ทำคนตกเครื่องมานักต่อนักแล้ว
ที่ผ่านมา บางเทอร์มินัลใน LAX มีทางเชื่อมใต้ดิน (connector) ระหว่างกัน เช่น เทอร์มินัล 5-6-7-8 แต่นั่นก็จำกัดเฉพาะเทอร์มินัลสำหรับสายการบินในประเทศเท่านั้น ถ้าต้องเชื่อมต่อกับไฟลท์ต่างประเทศ ก็ต้องเดินออกมานอกเทอร์มินัลอยู่ดี
ปัญหานี้กำลังจะได้รับการแก้ไข (บางส่วน) โดยสนามบิน LAX อยู่ระหว่างการสร้างทางเชื่อมลอยฟ้าระหว่าง TBIT กับเทอร์มินัล 4 ที่อยู่ติดกัน และมีแผนจะเปิดในปี 2016 นี้ เมื่อทางเชื่อมนี้เปิดให้บริการ ผู้โดยสารระหว่าง TBIT และเทอร์มินัลในประเทศฝั่งทิศใต้คือ 4-5-6-7-8 ก็สามารถเดินถึงกันได้หมด โดยไม่ต้องออกมาเดินริมฟุตบาทแบบเดิมอีกแล้ว ผู้โดยสารที่โหลดกระเป๋าใต้ท้องเครื่อง (checked baggage) ก็สามารถเดินตัวปลิวไปอีกเทอร์มินัลได้ โดยไม่ต้องมาโหลดกระเป๋าใหม่อีกรอบ
นักเดินทางชาวไทยที่ต้องไป LA บ่อยๆ ก็อดใจรออีกสักหน่อย ประสบการณ์ในสนามบิน LAX จะดีขึ้นในไม่ช้า!
ข้อมูลจาก Los Angeles World Airports (PDF), Daily Breeze, One Mile at a Time