น่าน: พาเที่ยวดอย ชมดาว พักโฮมสเตย์ริมทุ่งนา

ปลายปีก็ต้องขึ้นเหนือไปสูดอากาศเย็น ๆ กันเนอะ! เราวางแผนจองตั๋วโปร 0 บาท ของแอร์เอเชียไปเที่ยวน่านตั้งแต่ต้นปีค่ะ เลือกช่วงกลางเดือนมกราคมเพราะตั้งใจหนีคนเยอะช่วงวันพ่อกับวันปีใหม่ แล้วเลือกนอนดอยวันธรรมดา ทริปนี้เลยเจอคนไม่เยอะเท่าไหร่

แวะเที่ยวขุนสถาน

มาถึงสนามบิน จ.น่าน เจอคุณลุงคนขับรถตู้ที่นัดกันไว้ คุณลุงแนะนำให้แวะไปเที่ยวขุนสถานก่อน เพราะไปทางเดียวกับดอยเสมอดาวที่พักของเราคืนนี้ ซึ่งเรายังพอมีเวลาก็เลยลองมาเที่ยวดูค่ะ ตอนอยู่ที่สนามบินอากาศไม่ได้เย็นมากนะ กำลังดี แต่พอมาถึงขุนสถาน รีบหาเสื้อหนาวมาใส่แทบไม่ทัน คุ้มแล้วววที่อุตส่าห์ข้ามเขาข้ามดอยมาาาาา ส่วนตัวคิดว่าที่นี่น่าจะพีคสุดตอนดอกนางพญาเสือโคร่งบานนะ เพราะตอนที่เราไปเงียบเหงามาก

กางเต็นท์ที่ดอยเสมอดาว

ลงมาจากขุนสถานก็มุ่งหน้าขึ้น ‘ดอยเสมอดาว’ เลยจ้า เสบียงสำหรับตอนเย็นเราซื้อที่อำเภอเมืองค่ะ ส่วนเต็นท์ที่นี่จะมีทั้งเต็นท์ของเอกชนที่ให้เช่าคืนละไม่กี่ร้อยพร้อมเครื่องนอน กับเต็นท์ของอุทยานที่กางไว้พร้อมเตรียมรอรับนักท่องเที่ยว

พวกเราเลือกแบบแรกเลยไม่ทราบว่าเต็นท์อุทยานมีเครื่องนอนให้เหมือนที่ดอยอินทนนท์มั้ย สำหรับเต็นท์เช่าของเอกชนเราแนะนำให้สอบถามเรื่องเครื่องนอนดีๆ ค่ะ เพราะของเราเค้าไม่มีถุงนอนให้ คือถ้าอากาศไม่หนาวมากก็ไม่เป็นปัญหาค่ะ แต่คืนนั้น 8 องศา (พี่เจ้าหน้าที่บอก) ผ้านวมเฉย ๆ เอาไม่อยู่ค่าา

อ้อ! ที่นี่เค้ามีเตาอั้งโล่พร้อมตะแกรงให้เช่าด้วยนะ แต่ถ้าเอาชัวร์ก็พกตะแกรงมาเองดีกว่าค่ะ ที่เราเจอคือมันผ่านการปิ้งมาหนักหน่วงมากจนแทบจะกลายเป็นถ่านแล้วอ้ะ เสื่อกับตะเกียง LED ก็มีให้เช่าค่ะ

ตะเกียงนี่เปิดโหมดไฟหลายสีได้ด้วยอ่ะ ฮ่าๆ ชอบตรงนี้! ส่วนคนที่ขี้เกียจทำกับข้าวอยากหาทางเลือกอื่นที่ดีกว่า ให้ลองเดินเลยจุดชมพระอาทิตย์ตกมาหน่อยจะมีร้านหมูกระทะอยู่ค่ะ มีมาม่า ไข่ลวก กาแฟ ขายตอนเช้าด้วย วิวดีมาก

ไปดอยเสมอดาวทั้งทีก็ต้องถ่ายดาวใช่ป้ะ? เราเตรียมขาตั้งกล้อง รีโมทชัตเตอร์ กะถ่ายดาวหมุนให้เว่อวังอลังการกันไปเลย!! แต่สรุปถ่ายมารูปเดียวจ้าาา ฮ่าๆๆ  อ่อนหัดแล้วยังไม่มีความพยายามด้วยยย

ล่องแก่งลำน้ำว้า

วันรุ่งขึ้น เราลงดอยมาแวะล่องแก่งลำน้ำว้าที่อำเภอแม่จริม ที่นี่เค้าจะแบ่งเป็น 3 โซนค่ะ ลำน้ำว้าตอนบน กลาง และล่าง เท่าที่หาข้อมูลมาตอนบนและกลางจะเป็นทริป 2 วัน 1 คืน ล่องแก่งกันทั้งวัน ตกเย็นก็ตั้งแค้มป์กันในป่า พวกเราเลยเลือกล่องแก่งลำน้ำว้าตอนล่าง เพราะมือสมัครเล่นทั้งนั้นอยากได้แบบเบา ๆ ก่อน

สรุปคือ เบาไป ฮ่าๆ อยากได้มันส์กว่านี้อ้ะ มีแค่ประมาณ 5 แก่งเองค่ะ นอกนั้นเหมือนนั่งเรือชมวิวมากกว่า  วิว 2 ข้างทางสวยมากๆ เลยค่ะ เสียดายที่ไม่ได้เอากล้องลงเรือไปด้วยเพราะนึกว่าจะเจอแก่งแรง ๆ พี่เจ้าหน้าที่บอกว่าสามารถล่องตอนบนและตอนกลางโดยไม่ต้องนอนค้างคืนในป่าก็ได้นะ จะได้เจอแก่งที่เร้าใจกว่านี้..

โอเคค่ะพี่ คราวหน้าไม่พลาดแน่ ๆ!! ส่วนช่วงที่เหมาะสมที่สุดในการล่องแก่งคือช่วงหน้าหนาวค่ะ สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมสามารถโทรไปที่อุทยานแห่งชาติแม่จริม เบอร์โทรศัพท์  054-730-040 ถึง 1 ได้เลยจ้า

พักโฮมสเตย์ อำเภอปัว

จากอำเภอแม่จริม เรากลับมาชาร์จพลัง อาบน้ำอาบท่าที่อำเภอเมืองก่อน 1 คืนค่ะ (เน่ามากกกนอนดอยไม่ได้อาบน้ำ) วันรุ่งขึ้นออกจากอำเภอเมืองไปทางอำเภอสันติสุข ทางโหดมาก ขึ้นเขารัว ๆ แต่ทางสวยค่ะ ที่นี่ทำไร่ข้าวโพดกันเยอะ ทุกดอย ทุกเนินคือไร่ข้าวโพดหมดเลย ถึงจะสวยแต่มองไปก็ใจหายกับความโล้นเหมือนกันนะ

เราแวะกินข้าวกลางวันที่บ่อเกลือวิวรีสอร์ท อาหารอร่อยค่ะ ราคาก็น่าคบหา ก่อนจะแวะชะโงกทัวร์ที่บ่อเกลือโบราณซึ่งเราว่าเฉย ๆ นะ ออกจากบ่อเกลือก็รีบทำเวลาสุดฤทธิ์เพราะที่ผ่านมามัวแต่จอดถ่ายรูปกันระหว่างทาง กว่าจะถึงปัวก็ค่ำแล้วค่ะ เจ้าของที่พักโทรมาตามเพราะนึกว่าหลงทาง – -”

ที่พักที่ปัวเป็นโฮมสเตย์ชื่อ ‘ตูบนา’ เล็ก ๆ น่ารัก มีห้อง 3 ห้องเอง แต่ว่ามีลานที่สามารถกางเต็นท์ได้อีก ที่นี่ตั้งอยู่กลางทุ่งนาสมกับชื่อตูบนาเลยค่ะ  (ตูบ แปลว่า กระท่อม) แต่ช่วงที่เราไปเค้าเกี่ยวข้าวกันหมดแล้ว ทุ่งนาเลยกลายเป็นแปลงใบยาสูบกับพืชผักอื่น ๆ แทน

ที่นี่มีอาหารเย็นเสิร์ฟให้ด้วยนะ เป็นขันโตกเซ็ตใหญ่ (อร่อยยยยยย) ดีงามมากค่ะ ส่วนตอนเช้าก็จะมีข้าวต้ม (อร่อยอีกแล้ววววว) พร้อมกับไข่ ขนมปัง ให้เราทำกินเองตามใจชอบ ปิดท้ายมือเช้าด้วยเสาวรสปลูกเอง คุณแม่เจ้าของตูบนามาปาดให้กินสด ๆ คือฟินมากกกก อร่อยกว่าในน้ำปั่นล้านเท่า <3

ชอบที่นี่มากค่ะถ้ามีโอกาสก็จะไปพักอีก อยากอยู่ที่นี่ให้นานกว่านี้อ้ะ ที่พักสะอาด อาหารอร่อย เจ้าของทุกคนอบอุ่น น่ารักเป็นกันเอง เหมือนเราไปเที่ยวบ้านญาติเลย ใครสนใจสามารถเข้าไปดูรูปและรายละเอียดเพิ่มเติมจากเพจของตูบนาได้เลยนะคะ

ถนนคนเดิน อำเภอเมือง

ออกจากปัวเราก็มุ่งหน้ากลับเข้าตัวเมือง วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ที่มีถนนคนเดินพอดี เราซื้ออาหารแถวนั้นไปนั่งกินแบบขันโตกที่ลานหน้าวัดเมืองมินทร์ค่ะ มีดนตรีเล่นให้ฟังด้วย ปิดท้ายทริปน่านแบบง่าย ๆ แต่ประทับใจสุด ๆ

หลายคนบอกว่าน่านเป็นจังหวัดเล็ก ๆ ไม่รู้จะไปทำไม ในขณะที่หลายคนก็อดไม่ได้ที่จะกลับไปเยี่ยมเยียนอีก ส่วนเราประทับใจคนน่านมากเลยค่ะ คนที่นี่น่ารักจริง ๆ อ่ะ เป็นมิตรชวนคุยตลอด มีปัญหาก็พร้อมจะช่วยเหลือเต็มที่ จิตอาสามาก

ถ้ามีโอกาสอยากให้ลองไปกันซักครั้ง ไปแบบไม่คาดหวังว่าน่านจะเหมือนเชียงใหม่ หรือปาย แต่ไปสัมผัสจังหวัดน่านแบบที่น่านเป็นจริง ๆ แล้วจะติดใจค่ะ

เที่ยวให้สนุกน้าา